Tamna Materija Postoji

Misterije | 09.11.2016

Tamna materija i normalna materija snimljene su zajedno u džinovskom kosmičkom sudaru dva velika galaktička jata. Ovo otkriće, do kojeg se došlo uz pomoć Chandra [Čandra] teleskopa kojim raspolaže američka NASA i još nekoliko drugih teleskopa, pruža prvi direktan dokaz o postojanju tamne materije

Ovo je, pored Velikog Praska, najsnažniji i najveći kosmički događaj poznat čoveku! izjavio je pored ostalog Maxim Markevitch [Maksim Markevič], jedan od članova istraživačkog tima sa Harvard-Smitsonian Centra za Astrofiziku u Kembridžu u američkoj državi Masačusets.

Metak Galaktičko Jato::Kompoziit prikazuje galaktičko jato 1E 0657-56 poznato pod nazivom “Metak Galaktičko jato”. Formirano je prilikom sudara dva velika galaktička jata u najsnažnijem kosmičkom događaju poznatom današnjoj nauci posle Velikog PraskaNjihova osmatranja pružaju najjače dokaze u prilog teze da je velika većina materije u svemiru po prirodi tamna materija. I pored mnoštva dokaza u korist postojanja tamne materije, neki naučnici su predložili alternativne gravitacione teorije po kojima je gravitaciona sila neuporedivo jača na međugalaktičkom nivou nego što to predviđaju formulacije Alberta Ajnštajna i Isaka Njutna. Međutim, njihove teorije ne mogu da objasne efekte koje je prouzrokovao ovako veliki kosmički sudar.

“Univerzum kojim dominira tamna materija čini nam se apsurdnim, pa smo hteli da ispitamo postoje li neki osnovni propusti u našem načinu razmišljanja. Ovi naši rezultati su direktan dokaz koji potvrđuje postojanje tamne materije“, kaže Doug Clowe [Dag Klou] sa Univerziteta u Arizoni i vođa ove naučne studije.

U galaktičkim jatima, normalna materija koja je sačinjena od atoma koji sačinjavaju zvezde, planete i apsolutno sve na našoj planeti, je narasprostranjenija u vidu vrućeg gasa i samih zvezda. Masa vrućeg gasa u prostoru između galaksija je neuporedivo veća od ukupne mase svih zvezda u svim galaksijama univerzuma. Ovakvu masu vrućeg gasa na mestu drži još veća masa tamne materije. Bez tamne materije, koja je nevidljiva i može da se otkrije samo posmatranjem uticaja njene gravitacione sile, galaksije koje se veoma brzo kreću i vrući gas koji ispunjava prostor između njih bi se veoma brzo raspršile na sve strane.

 

 

Istraživački tim imao je na raspolaganju više od stotinu časova korištenja Chandra teleskopa uz pomoć kojeg je vršio osmatranja galaktičkog jata 1E0657-56. Ovo galaktičko jato je također poznato pod nazivom “metak” jer sadrži neverovatan oblak vrućeg gasa temperature 100 miliona °C, koji ima oblik metka i jedan je od najtoplih oblaka gasa za koji znamo.

Ilustracija prikazuje četiri faze sudara.Vrući gas prikazan je crvenom bojom, a tamna materija plavom. Tokom sudara, gas u oba galaktička jata je usporen delovanjem gravitacione sile tamne materije koja također oblikuje oblak gasa u obliku metka.Pored osmatranja uz pomoć Chandra teleskopa, za ovu studiju su korišteni i Hubble teleskop, VLT teleskop Evropske Opservatorije za Južnu Hemisferu i Magellan optički teleskopi kako bi se odredile lokacije mase u galaktičkim jezgrima. Ovo je urađenom merenjem efekata gravitacionog sočiva, gde gravitaciona sila galaktičkih jata krivi svetlost galaksija u pozadini kao što to predviđa Ajnštajnova teorija relativiteta.

Oblak vrućeg gasa je pri sudaru usporen zbog otpora, sličnog otporu vazduha. Tamna materija prilikom sudara nije usporena ovim sudarom jer ona ne reaguje direktno sa sobom ili gasom osim kroz sile gravitacione prirode. Na taj je način došlo do razdvajanja tamne i normalne materije koje se vidi na slici. Da je oblak gasa bio najmasivnija komponenta ovih galaktičkih jata kao što to predlažu alternativne gravitacione teorije, ovakva podela ne bi bila vidljiva. Stoga tamna materija mora da bude prisutna.

“Ovo je podatak kojeg će sve buduće teorije morati da uzmu u obzir. Kako neprestano pomeramo granice saznanja i razumevanja prirode tamne materije, ovaj novi rezultat neće moći da se ignoriše”, kaže Sean Carroll [Šon Kerol], kosmolog i istraživač sa Univerziteta u Čikagu.

Rezultati ovog istraživanja pokazuju da Njutnovi gravitacioni zakoni na Zemlji i Sunčevom sistemu funkcionišu na isti način primenjeni na enormno velika galaktička jata.